Java

Hele bezit past in 1 vuilniszak
JAVA
Periode: 02/08/2014 t/m 11/08/2014

Na toch ietwat minder wakker te worden en het alcohol percentage gelijk aan die van een fles whisky zelf was ik alsnog onwijs happy. De vrijheid van de gedachten in een vliegtuig te stappen en 13.000 kilometer verderop te kijken wat er te beleven is, is zo intens lekker.

Nog blijer word je als mens als je van een grondstewardess de vraag krijgt of je backpack (hele bezit) handbagage is. Toch maar gewoon gedropt! Bonnetje afdrukken 9 kilo. Wat fijn!

In het vliegtuig zit ik naast een Nederlands meisje wat haar ouders op gaat zoeken in China die nou een aantal jaar wonen en werken. Ze loopt behoorlijk te zeuren op de beenruimte maar ik denk dat ze het wel heeft overleefd.

Overstaptijd van 10 uur wat een ramp Ow nee 10 uur China, hoe lekker is dat! Wat in een stad rondgezworven en een lokale vismarkt bezocht. Allemaal leuk om te zien maar China is niet my cup of tea.

Op het moment dat ik 's avonds laat geland ben in Jakarta neem ik een taxi naar een guesthouse die ik van een Indonesiër in het vliegtuig heb gekregen zodat ik de volgende dag weer als nieuw kan gaan!

Tijdens het ontbijt de volgende ochtend ontmoet ik twee franse meiden en al gauw kwamen we er van elkaar achter dat we beide naar de tuinen van Bogor wilden. Motor gehuurd en gaan! De chaos in het verkeer in Indonesië is onbeschrijfelijk. Honderdduizenden motors, scooters, paardenwagentjes, auto's en chuckchucks op de weg en allemaal niet te beroerd om van alle hoeken en kanten in te halen. Stoplichten lijken er meer ter decoratie te staan dan voor een eventuele functionele eigenschap. Je hoort het verkeer de gehele dag toeteren, ik denk dat ze deze simpelerwijs gebruiken om aan te geven van pas op ik kom eraan. Het leeft!

Op de weg naar Bogor (ligt tegen Jakarta aan) word ik overrompeld. Oke ik had al gezien dat wat ze hier huizen noemen meer op een geitenschuur lijkt dan op een huis zoals we in het Westen gewent zijn maar het stenen en houten bouwmateriaal werden steeds meer ingeruild voor golfplaatwoningen in de bij vlagen prachtige wilde natuur. De mensen kijken me allemaal vriendelijk en verwonderlijk aan. Zoiets van wat doet hij hier. Als ik teruglach maak krijg ik al snel de vragen voor een foto, je kunt hier duidelijk zien dat ze hier geen westerlingen gewend zijn. Ach waarom niet, maar al gauw kom ik erachter waarom ik het niet had moeten doen. Als je tegen de één ja zegt kun je moeilijk tegen de ander nee zeggen. En al gauw staat er een heel wijkje om mij en de franse brunettes heen. Het is zo verschrikkelijk indrukwekkend hoe de mensen hier leven. Tegelijkertijd denk ik terug aan het meisje in het vliegtuig en al haar first world problemen waarin de interessegraad onder nul was gezakt.

Bodor was een grote chaos! De tuinen waren prachtig om te zien. Maar persoonlijk vind ik de ongerepte natuur waar de mensen dagelijks in leven velen malen meer indruk maken dan iets wat onnatuurlijk is aangelegd.

Eenmaal teruggereden naar Jakarta pakte ik de nachttrein richting de culturele hoofdstad van Indonesië Yojakarta. Ik ontmoetten een Duitser en een Zwitsers stel waarmee ik bij aankomst om 0400 uur 's ochtends een verblijf fixte en wat tijd doorbracht met een boek bij het zwembad. In de nacht nog een paar Bintangs (Indonesische merk van Heineken) en wat Javaanse wijnen geprobeerd met drie Oostenrijkse meiden die we in het guesthouse hadden ontmoet. Het werd allemaal behoorlijk Duitstalig met de Duitser, Zwitsers en Oostenrijkse. Tering wat een lelijke taal hebben ze toch! Alsof ze allemaal gezagvoerder bij het leger zijn.

06/08
De volgende ochtend gingen we om 04:30 uur op voor de zonsopkomst bij de gigantische Boeddhistische tempel (de Borobodur) en vervolgens gingen we naar een Hindoeïstische tempel. Met name de Boeddhistische tempel maakte indruk, al is het alleen maar door het zo vreedzame en vrije geloof. De Boeddhistische religie is een van de weinige religies die niet voorschrijft wat je moet doen en wat niet. Uiteindelijk draait het er alleen om dat je een goed mens bent, dus vele malen vrijer dan welk religie dan ook, waar je je over het algemeen aan boeken vol onzinnige verplichtingen dient te houden.

07/08
Ik en de duitse backpacker stapte donderdagochtend 0230 uur in de trein richting Malang de oostzijde van Java. We hadden een business class kaartje geboekt aangezien de treinen die dag naar de oostkant voor de rest vol zaten. We stapten de trein in en ik wist gelijk waarom hier nog plaats was. Over de hele wagon lagen Indo's op de grond, toch lekker dat je idee nog even een paar uurtjes te gaan slapen van de acht uur durende treinreis gelijk weg is.

Aangekomen in Melang wat lokale dingen bezocht zoals een markt etc. En wat eten en water gehaald voor de komende twee dagen aangezien we de Samaru vulkaan gingen beklimmen en we daar twee dagen niks aan eten of drinken zouden kunnen krijgen.

08/08/2014 t/m 10/08/2014
De volgende ochtend om 04:00 uur op. Waarvoor je overigens geen wekker hoeft te zetten aangezien dat dezelfde tijd is dat de imaam dagelijks door de overalhorende speakers begint te tetteren op geheel Java. Eerst wat spullen gefixt zoals een tent en warme kleding voor de beklimming. Die beklimming die we samen met twee engelse backpackers wel even dachten te gaan doen in twee dagen. Op dat moment wisten we nog niet dat bijna alleen door locals (die geregeld hikten) deze trip deden en dat dan in drie dagen. Maar goed blijkbaar vonden we het niet genoeg uitdaging dus hadden we besloten twee uur de verkeerde richting op te lopen. Toen we er door een local achterkwamen dat we verkeerd zaten konden we bij hem in de laadbak van zijn vrachtwagen met wat overige rommel terug naar het begin van de klim. Ondertussen was het 12:00 uur en moesten we nog beginnen aan de klim met de voorkennis dat de basecamp waar je eventueel een tentje kan opzetten tussen de 8 en 10 uur hiken was en de zon hier rond 1730 onder gaat. Naar een slopende dag kwamen we om 2100 vermoeid aan op de basecamp om de tent op te zetten. De volgende ochtend om 05:00 uur weer verder. Toen het donker werd, werd het opnieuw zwaarder en rond 1900 uur z'n drie uur voor we aan weer aan de voet van de vulkaan waren verstuikte het engelse meisje haar enkel en had ik de laatste uren hiken ipv 10 kg backpack, 60 kg op mijn rug. Het meest frustrerende was misschien wel dat niemand antwoord kon geven op de vraag hoelang het nog naar de voet was. En wanneer iemand het wist je z'n waarschijnlijk enige zin met tijdsaanduiding in het steenkolen engels kreeg "one hour", dit hebben we de laatste drie uur van de klim te horen gekregen. Rond 23:00 uur waren we weer bij de voet van de berg en opgelucht dat we nog een jeep zagen! Vervolgens z'n we nog twee uur, half slapend per jeep en taxi's bezig geweest naar het guesthouse te komen. Eenmaal compleet gesloopt aangekomen lekker geslapen en de volgende dag de hele dag ontspannen op het dakterras. Wat wel nodig was ook want naast benen waar wel lood in leek te zitten lagen me voeten compleet open, want ja wie neemt nou bergschoenen mee.

11/08/2014
Maandag zouden we per trein naar de badplaats Surabaya gaan, wat het noordoosten van Java is maar naar wat verhalen dat daar weinig te beleven viel besloten we die morgen gelijk een ticket voor dezelfde avond te boeken vanaf het redelijke grote vliegveld van Surabaya naar Bali.

Het afdingen ging me steeds meer tegenstaan en soms gepaard met plaatsvervangende schaamte. Als er tussen een Westerling en een Indonesche fietstaxi een discussie gaande is of hij voor 30 minuten (10 kilometer) fietstaxien € 0,90 mag rekenen of € 0,60 is dit toch een beetje moeilijk in mijn ogen maar goed natuurlijk zou het ook niet goed zijn voor hun economische systeem wanneer de taxichauffeurs meer gaan verdienen dan de artsen en leraren.

Aangekomen op vliegveld Denpassar (Bali) merkte ik gelijk het levensgroteverschil tussen Java en Bali.

Java puur, avontuurlijk en onontdekt.

Bali toeristisch en comfortabel.

Een wereld van verschil! Nog even kijken wat ik hier de komende dagen ga doen maar raften, wat feestjes en veel kitesurfen staan sowieso op het programma!